Nienke

Als klein meisje al leerde ik haken, breien, naaien, borduren en punniken van mijn moeder, die lerares naaldvakken is geweest.Β 
Gedurende mijn hele leven heb ik periodes gehad dat ik intensief ging naaien of borduren, maar voornamelijk haken.

Na een bedrijfsongeval eind 2018 belandde ik voor een periode van zo’n anderhalf jaar in een rolstoel, met heftige pijnklachten. In die periode werd ik door een lieve collega verblijd met een β€œDeken van Liefde”: een deken die gehaakt is door collega’s, voor collega’s die lange tijd uitgeschakeld zijn; gehaakt in de kleuren van mijn werkgever.

Toen met behulp van de pijnpoli mijn pijn onder controle kwam en de mist in mijn hoofd van de medicijnen opklaarde, ben ik begonnen met een β€œDeken van Liefde” voor een andere collega, vanuit het β€œPay it forward”-principe. Voor mij ook iets dat goed te combineren was met mijn maandenlange revalidatie.

Daarna kwamen mijn eigen dekens, die ik uit liefde haakte voor mijn omgeving; na een geboorte, een overlijden, voor een verjaardag, als steuntje in de rug, of gewoon omdat ik wilde zien hoe een project uitpakte in een bepaald garen. Maar dekens zijn grote projecten, die niet altijd makkelijk en haalbaar zijn.

En toen kwamen de kattenmanden; geΓ―nspireerd door een collega, wilde ik het wel op mijn eigen manier vormgeven. Mijn achtergrond als interieurontwerper speelde daarin een grote rol. En het creatieve resultaat van ‘mijn manier’ is op deze website te vinden.